مدلسازی و حل مساله تبادل زمان، هزینه و کیفیت با درنظرگرفتن جریمه عدم استفاده از منابع تجدیدپذیر در پروژه

منابع لازم برای اجرای فعالیت های پروژه معمولا به صورت محدود در دسترس هستند. به همین دلیل استفاده و تخصیص منابع به فعالیت ها باید به صورت بهینه انجام شود. در این پژوهش با استفاده از تکنیک موازنه زمان، هزینه و کیفیت و تعریف کردن رابطه ای برای محاسبه مقدار منابع تجدیدپذیر استفاده نشده در هر بازه زمانی از زمان اجرای پروژه، تاثیر تخصیص دادن هزینه جریمه برای مقادیر استفاده نشده از هر نوع منبع تجدیدپذیر و همچنین تاثیر افزایش دادن هزینه جریمه، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. بدین منظور دو آزمایش با بیست و یک حالت مختلف تعریف گردید و یک مساله نمونه سه بار برای هر حالت با استفاده از الگوریتم ژنتیک نسخه NSGA II حل شد. نتایج نشان داد اعمال هزینه جریمه برای هر واحد از منابع باقیمانده در بازه های زمانی و استفاده از تکنیک موازنه باعث می شود تخصیص منابع به صورت بهینه تر انجام گیرد و زمان اجرای پروژه بهبود یابد.

Keywords:

موازنه زمان هزینه و کیفیت , زمان بندی پروژه , منابع تجدیدپذیر , الگوریتم ژنتیک NSGA II , بهینه سازی , هزینه جریمه