مهدی تفقدی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش ژیوتکنیک، دانشگاه بجنورد
حسین شهرکی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه بجنورد

در تحلیل و طراحی سازه های مرسوم، اثرات انعطاف پذیری تکیه گاه به طور معمول در نظر گرفته نمی شود؛ که آن منجر به تخمین غیر واقع بینانه پاسخ سازه ها می گردد. اندرکنش خاک و سازه، اثرات انعطاف پذیری تکیه گاه سازه را در ارزیابی پاسخ آنها مدلسازی می نماید که در این مقاله اثرات اندرکنش خاک سازه در ارزیابی پاسخ غیرخطی سازه های قاب خمشی فولادی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور 3 سازه 3، 6 و 12 طبقه بر روی دو خاک تیپ 3 و 4 مطابق با استاندارد 2800 در نرم افزار OpenSees مدل شده اند. برای مدلسازی سازه ها و خاک، از روش مستقیم استفاده شده است و رفتار تمام المان های خاک و سازه به صورت غیرخطی فرض شده است. در ادامه با انجام دو سری تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی، اقدام به بررسی نتایج گردید. نتایج نشان داده است که اندرکنش خاک سازه منجر به افزایش شدید دریفت و جابجایی جانبی طبقه اول نسبت به حالت تکیه گاه ثابت می شود که این امر امکان ایجاد طبقه نرم را در آن طبقه افزایش می دهد. از طرفی با افزایش ارتفاع سازه، نسبت دریفت سازه با سرعت بیشتری افزایش می یابند.

اندرکنش خاک سازه، رفتار غیرخطی، دریفت، قاب خمشی فولادی