سبحان شهسواری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ساخت، دانشگاه بعثت کرمان

در این مقاله ابتدا به اختصار مزایا و معایب روش DCF بیان شده و در ادامه به معرفی معیاری به نام ارزش پروژه مبتنی بر ریسک (RPV) به عنوان یک ارزیابی دینامیک از پروژه پرداخته می شود. RPV به عنوان یک جمع بندی از جریان های نقدی تحقق یافته و جریان های نقدی مورد انتظار تنزیل یافته با احتمال ریسک در آینده تعریف می شود. تجزیه و تحلیل RPV بر محدودیت های روش های ارزیابی استاتیکی مانند جریان های نقدی تنزیل شده (DCF) که فقط برای پروژه هایی که در مرحله برنامه هستند، قابل اجرا می باشند، غلبه می کند. این معیار را می توان بر مبنای هزینه ها، درآمدها و احتمالات خطر مرتبط با فعالیت های پروژه با هر نمودار شبکه ای ارایه شده برای فعالیت های محاسبه کرد. RPV معمولا با پیشرفت پروژه به سمت هدف افزایش می یابد. با توجه به همین موضوع، RPV کل پروژه می تواند به سهم ارزش هر فعالیت (CV)، شکسته شود. CV یک فعالیت به عنوان افزایش RPV پروژه پس از اتمام موفقیت آمیز آن فعالیت تعریف می شود. تجزیه و تحلیل با چارچوب نظری RPV و CV، زمینه های کاربردی مختلفی از تصمیم گیری مانند: (1) تصمیم گیری go or no-go؛ (2) تجزیه و تحلیل احتمال خطر در ارزش پروژه، (3) کنترل پیشرفت مبتنی بر ریسک، و (4) بهینه سازی بودجه را فراهم می کند. نتایج مطالعه موردی عددی بر روی پروژه توسعه محصول جدید نشان می دهد که اندازه گیری پیشرفت مبتنی بر ریسک برای فعالیت های فکری اولیه از روش مبتنی بر هزینه های متداول حساسیت بیشتری دارد.

ارزش پروژه، ریسک، ارزش سهم، فعالیت شبکه ای، بهینه سازی بودجه