امیر همایون نوروزی - گروه عمران، دانشکده فنی مهندسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
توحید پور رستم - استادیار گروه عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
جواد مجروحی سردرود - استادیار گروه عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران

هر پروژه دارای ریسک هایی می باشد و ازآنجایی که پیچیدگی های زیادی در پروژه های امروزی وجود دارند، شناسایی مهم ترین دسته های ریسک برای موفقیت و کارآمدی پروژه ها نقش مهمی ایفا می کند. این پژوهش در پی تعیین مهم ترین ریسک ها در حال ساخت ایستگاه های مترو و با روش ساختار شکست ریسک در چارچوب PMBOK 2013 (5th Edition) می باشد و قابلیت تعمیم به ساخت ایستگاه های متروکه در تعریف پروژه در سطح کشور می گنجند را دارد. درروش شناسایی ریسک ها از میان 31 تکنیک پرکاربرد استفاده از روش جمع آوری اطلاعات شامل روش دلفی و مصاحبه استفاده شده است. بر اساس پیشینه تحقیق و مرور تجربیات گذشته و شواهد تجربی و میدانی و بر اساس نظر خبرگان و سه مرحله تکنیک دلفی دسته بندی ریسک ها صورت گرفته و براساس تشکیل ماتریس مقایسات زوجی روش AHP و اصول فرآیند تحلیل سلسله مراتبی ریسک های پروژه اولویت بندی شده است و با استفاده از نرم افزار @ RISK مورد تحلیل قرار گرفته است. در این تحقیق نشان داده شد که اولویت بندی اهمیت ریسک ها در پروژه های زیرزمینی بر اساس میانگین رتبه به دودسته ریسک های داخلی و خارجی تقسیم شده که شامل 8 ریسک داخلی و 5 ریسک خارجی می باشد. در معیار ریسک های داخلی معیار ریسک مدیریتی و اجرایی و ریسک زمین شناسی از اولویت بالاتری نسبت به دیگر مولفه ها قرار دارند و در معیار ریسک های خارجی معیار ریسک قانونی و ریسک اقتصادی و مالی از اولویت بالاتری نسبت به دیگر مولفه ها قرار دارند.

مدیریت پروژه، مدیریت ریسک، ساختار شکست ریسک، ایستگاه های مترو