مطالعه و امکان سنجی سازه ای برچیدن جکت سکوی نمونه در خلیج فارس

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 629

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SECM02_335

تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1397

Abstract:

با توجه به وجود منابع عظیمی از ذخایر هیدروکربن های جهان در مناطق فراساحلی، از اوایل دهه 70 میلادی با احداث سکوهای متعدد تلاش شده است تا استحصال از این ذخایر ممکن گردد. با گذشت نزدیک به نیم قرن از عمر سکوهای ایجاد شده، برچینش این سازه ها امری ضروری است. در این مقاله سعی شده است، با بهره گیری از نتایج بدست آمده از ارزیابی یکپارچگی سازه ای صورت گرفته بر روی سکوی نمونه، مساله امکان سنجی برچینی آن بررسی گردد. لذا ابتدا تمامی آسیب های گزارش شده در مدل شبیه سازی شده سکو در نرم افزار SACS اعمال گردیده است. روش های رایج برچینی جکت اعم از لیفت یکجا، انفصال در دریا و فرآیند معکوس نصب با انجام تحلیل های متعدد در مدل ساخته شده، پیاده سازی شده و در نهایت عملکرد سازه ای، مورد تحلیل استاتیکی خطی و تحلیل استاتیکی غیرخطی (پوش اور) قرار گرفته است، تا تغییر شکل ها و مقاومت نهایی المان های سازه ای براساس شاخص ضریب بار شکست مورد ارزیابی قرار گیرد. در مورد برچینی جکت، افزایش تعداد گره های اتصال و بکارگیری توام یک اسپردربار، موجب توزیع متناسب تنش در میان المان ها و خصوصا در محل اتصال در تراز بالایی سازه که شدت آسیب دیدگی نیز بیشتر می باشد، خواهد شد. بر این اساس، ضریب بار شکست یا به عبارتی نسبت مقاومت ذخیره تا مقدار 25 درصد افزایش می یابد. همچنین نصب کابل ها به ترازهای پایینی سازه حتی بدون نصب اسپردربار منجر به افزایش 25 تا 50 درصدی در ضریب بار شکست می گردد چراکه در بخش های پایینی، المان ها از سلامت نسبی بالاتری برخوردار می باشند و لذا ظرفیت بالاتری برای تحمل تنش های ناشی از لیفت دارند. از طرفی مشاهده شده است در حالتی که به دلیل محدودیت تجهیزات امکان لیفت قایم میسر نباشد با طرح روش فرآیند معکوس نصب میتوان جکت را به شکل افقی درآورد تا بتوان آن را بر روی بارج قرار داد، اما به دلیل انتقال تنش های ناشی از لیفت از المان های سازهای اصلی همانند پایه ها به المان های سازه ای فرعی همچون مهاربندها لازم است آرایش های خاصی از کابل ها مورد استفاده قرار گیرد. همچنین استفاده از روش انفصال در دریا در صورت عدم وجود محدودیت های اجرایی نسبت به روش های دیگر، منجر به افزایش 40 تا 70 درصدی در ضریب بار شکست می گردد. لازم به ذکر است استفاده از روش های فرآیند معکوس نصب و لیفت یکجا نیز در کنار ضریب بار شکست کوچک تر بعضا به دلیل مسایل اجرایی، گزینه های قابل رقابت با روش انفصال در دریا می باشد.

Authors

سیدعلیرضا میری

کارشناسی ارشد سازه های دریایی، دانشکده فنی، دانشگاه تهران

محمدرضا بهاری

استاد، دانشکده فنی، دانشگاه تهران