مهدی بلوچ کاره - دبیر تربیت بدنی- تربیت بدنی – فیزیولوژی ورزشی دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید مطهری زاهدان

دانش آموزان مهم ترین رکن نظام آموزش و پرورش هر کشوری محسوب می شوند. شاد زیستن برای کودکبه همان اندازه مهم است که تغدیه خوب، محبت کردن و حفاظت از او اهمیت دارد، زیرا سلامت روحی وروانی و فیزیکی و جسمانی او را تامین می کند. عواملی که می تواند این سرمایه ملی را برای رشد بهینه وکیفی آماده سازد، مهارت های رفتاری است که در محیط آموخته می شود نه فقط محفوظات علمی. نشاط وشادابی در مدرسه باعث رشد و تکامل همه ابعاد وجودی یک دانش آموز در بعد جسمانی، شناختی، عاطفی،اخلاقی و معنوی می شود. چنانچه یک بعد از این ابعاد دچار صدمه شود و یا مورد غفلت و فراموشی قرارگیرد، دانش آموز به توانایی ها و شایستگی های کامل دست نخواهد یافت. با توجه به اینکه ایجاد نشاط وشادابی یکی از موثرترین راه ها برای افزایش بهداشت روانی در جامعه است، مدرسه بعنوان یک نهاد میتواند با بوجود آوردن زمینه ها و برنامه هایی باعث هر چه شاداب کردن جامعه شود. اگر در مدرسه شوقزندگی کردن بوجود آید خود به خود اثرگذار بر جامعه خواهد بود. انسان های شاد زندگی خود را تحتکنترل دارند، مسیولیت پذیرند، هدفمند هستند، دید مثبت به زندگی دارند. آینده نگر و امیدوارند و درمقابل مشکلات و سختی ها از پای نمی نشینند. برای دست یابی به تحقق آرمان های مربوط به شادابسازی مدارس باید تحولات جدی در نگرش مدیران و مسیولان نظام آموزش و پرورش ایجاد نمود. در واقعشاداب سازی مدارس را باید در ابعاد ظاهری و ابعاد معنوی جستجو کرد. در مقاله حاضر ابتدا به معنای شادبودن از دیدگاه روانشناسان پرداخته، سپس از دیدگاه نظام آموزش و پرورش به این موضوع اشاره شده و درپایان راهکارها و پیشنهادات مناسب جهت ایجاد مدرسه شاد و با نشاط ارایه گردیده است.

شادی، نشاط، ورزش، دانش آموز، مدارس