نقش والدین در عملکرد تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهر ایرانشهر

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خانواده در عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه اول شهر ایرانشهر صورت گرفت. پژوهش از پس رویدادی بود. بدین منظور از بین کلیه دانش آموزان دوره راهنمایی شهر ایرانشهر که در سال تحصیلی 97-96 در مدارس این شهر مشغول به تحصیل بودند 40 دانش آموز دختر و پسر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. سپس پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و ا بزار سنجش خانواده (FAD) جهت بررسی عملکرد خانواده های گروه نمونه مورد اجرا قرار گرفت و شاخص های به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان که بر پایه معدل دانش آموزان درنظر گرفته شده بود، با استفاده از آزمون های کیفی مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار گرفت. یافته های به دست آمده از تحلیل داده ها حاکی از آن بود که دانش آموزان با جو خانوادگی ناکارآمد به طور معناداری از نظر وضعیت تحصیلی وضعیت بدتری دارند. وضعیت تحصیلی دانش آموزان خانواده هایی با وضعیت اقتصادی ضعیف در مقایسه با دانش آموزان با وضعیت اقتصادی بالا بیشتر بود. بین وضعیت تحصیلی دانش آموزان و سطح تحصیلات مادران تفاوت معناداری مشاهده نشد و دانش آموزان دختر از نظر وضعیت تحصیلی بهتر از دانش آموزان پسر بودند. بطور کلی نتایج به دست آمده حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که بین کارکرد پایین خانواده با کارایی ضعیف تحصیلی نوجوانان دوره راهنمایی رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

خانواده , پیشرفت حصیلی , موفقیت تحصیلی , دانش آموزان دوره راهنمایی