بررسی رابطه هوش هیجانی و خودتنظیمی هیجانی با کمالگرایی مثبت و منفی در دانش آموزان دختر دوره دوم دبیرستان

هدف پژوهش حاضر پیش بینی کمال گرایی مثبت و منفی دانش آموزان دختر دبیرستانی براساس خودتنطیمی هیجانی وهوش هیجانی بود. جامعه پژوهش شامل دانش آموزان دختر دبیرستان های شهرستان بانه بود. نمونه پژوهش به تعداد 130نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه خودتنظیمیهیجانی هافمن و کاشدان، هوش هیجانی شوت و پرسشنامه کمال گرایی مثبت و منفی شورت بود. روشهای آماری، تجزیه وتحلیل اطلاعات روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری بود. نتایج نشان داد که خودتنظیمی هیجانی به همراهمولفه هایش و نمره هوش هیجانی بطور همزمان نقش پیش بینی کنندگی بر روی هر دو بعد کمالگرایی مثبت و منفی داشت.با این توضیح که رابطه آنها با کمالگرایی مثبت، به صورت مثبت بوده (به غیر از مولفه پهانکاری تنظیم هیجانی) و با کمالگراییمنفی همبستگی منفی نشان دادند. همچنین بررسی همبستگی اختصاصی رگرسیون متغیرهای پیش بین با کمالگرایی مثبتنشان داد که فقط مولفه های خودتنظیمی هیجانی با کمالگرایی مثبت رابطه داشته اند. در حالیکه در مورد کمالگرایی منفیعلاوه بر مولفه های خودتنظیمی هیجانی، مولفه های هوش هیجانی نیز همبستگی منفی و معنادار نشان دادند. بطور کلی میتوان گفت خودتنظیمی هیجانی نقش معنادارتری در مورد هر دو وع کمالرایی مثبت و منفی نشان داده است.

Keywords:

کمالگرایی مثبت و منفی , خودتنظیمی هیجانی , هوش هیجانی و دانش آموزان دبیرستانی دختر