احسان فرهادی شوربلاغی - دانشجوی دکترای روانشناسی بالینی دانشگاه علم و فرهنگ تهران
مژگان بخشی ندوشن - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی یزد

پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی دارو درمانی و بازی درمانی برمیزان بهبودی کودکان مبتلا به اختلالکمبودتوجه- بیش فعالی انجام شد. روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بدونگروه کنترل بود. جامعه آماری گروه دارو درمانی شامل کلیه مراجعه کنندگان با تشخیص اختلال مذکور بهمرکز درمانی شهید رهنمون شهر یزد در سال 1396 بود که تعداد آنها 25 نفر بودند و جامعه آماری گروهبازی درمانی کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی آموزش و پرورش ناحیه دو یزد در سال تحصیلی 97-1396بودند که تعداد آنها 6956 نفر بود.از جامعه آماری مراجعین مرکز درمانی تعداد 61 نفر با استفاده از روشنمونه گیری تصادفی در گروه دارو درمانی و از جامعه دانش آموزان تعداد 61 نفر با روش نمونه گیریتصادفی خوشه ای در گروه بازی درمانی جایدهی شدند.ابزار پژوهش پرسشنامه درجه بندی معلم کانرز بودکه درمورد شرکت کنندگان به صورت پیش آزمون،پس آزمون اجرا گردید. یافته های پژوهش نشان داد کهدارو درمانی و بازی درمانی در درمان اختلال کمبود توجه بیش فعالی موثرند و بازی درمانی نسبت به دارودرمانی در درمان این اختلال موثرتر است (P≤ 0.05).

اختلال کمبود توجه بیش فعالی، بازی درمانی، دارو درمانی