مقایسه ناگویی هیجانی و نظریه ذهن در افراد مبتلا به اختلال شخصیت خوشه B وافراد عادی

پژوهش پژوهش حاضر با هدف مقایسه ناگویی هیجانی و نظریه ذهن در افراد مبتلا به اختلال شخصیتخوشه B و افراد عادی انجام شد. روش پژوهش حاضر علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی افرد دارای اختلالات شخصیت خوشه B شهرستان تبریز می باشد. با توجه به نامشخص بودنحجم جامعه برای هر گروه تعداد 04 نفر نمونه و جمعا 160 نفر (40 نفر مرد و 40 نفر زن از افراد دارایاختلالات شخصیت خوشه B و 40 نفر زن و 40 نفر مرد از افراد عادی) به عنوان نمونه به روش هدفمندانتخاب شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو و تکلیف داستان های تصویری نظریه ذهنبودند. داده های بدست آمده با میانگین و انحراف استاندارد توصیف و با آزمون تی دو گروهی مستقل وتحلیل واریانس دو راهه تحلیل گردید. نتایج نشان داد، ناگویی هیجانی در افراد مبتلا به اختلال شخصیتخوشه B و افراد عادی متفاوت می باشد ومیانگین ناگویی هیجانی گروه دارای اختلالات شخصیت B بزرگتراز گروه عادی می باشد. نظریه ذهن در افراد مبتلا به اختلال شخصیت خوشه B و افراد عادی متفاوت میباشد و میانگین نظریه ذهن گروه دارای اختلالات شخصیت B پایین تر از گروه عادی می باشد. همچنیننتایج نشان داد، بین ناگویی هیجانی زنان و مردان دارای اختلالات شخصیت B وعادی تفاوت معناداریوجود دارد ومردان دارای اختلال شخصیت B دارای بشترین میانگین در ناگویی هیجانی بود. آخرین یافتهپژوهش نشان داد، بین نظریه ذهن زنان و مردان دارای اختلالات شخصیت B وعادی تفاوت معناداری وجوددارد و زنان دارای اختلال شخصیت B دارای کمترین میانگین نظریه ذهن بود. باشد.

Keywords:

ناگویی هیجانی , نظریه ذهن , اختلال شخصیت خوشه B