پریسا نارویی - هنرآموز دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید حسینی زاهدان
سیدرضا بلاغت - عضو هییت علمی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید حسینی زاهدان

گوشه گیری از نظر لغوی به معنی تنها و مجرد و در خلوت نشستن و از جمع کناره گرفتن است. گوشهگیر کسی است که از مردم دوری می کند از جمع کناره گرفته و عزلت می گزیند و بدان وسیله خود را بامحیط اطراف سازگار می سازد، البته هر نوع عزلت و در تنهایی ماندن، گوشه گیری تلقی نمی شود. انسانگاهگاهی دوست دارد تنها باشد تا به خودشناسی و حل مشکلات زندگی بپردازد. گوشه گیری زمانی حالتبیماری پیدا می کند که فرد از آمیزش با جمع و همنوعان بیزار و بیمناک باشد. در این مورد اگر گوشهگیری بموقع درمان نشود به پیدایش حالات روانی شدید و افسردگی منجر می شود.

گوشه گیری، تحصیلات ابتدایی، کودکان، نوجوانان، آموزش و پرورش