رابطه بین نظم جویی شناختی هیجان و ناگویی هیجانی با امید به زندگی و شادکامی در بیماران مبتلا به سرطان

این پژوهش با هدف بررسی ارتباط نظم جویی شناختی هیجان و ناگویی هیجان با امید به زندگی و شادکامی در بیمارانمبتلا به سرطان صورت گرفت.هدف اصلی رابطه بین نظم جویی شناختی هیجان و ناگویی هیجانی با امید به زندگی وشادکامی در بیماران مبتلا به سرطان است.روش پژوهش از نوع توصیفی (همبستگی) می باشد. در این پژوهش نظم جوییشناختی هیجان و ناگویی هیجانی متغیر پیش بین و امید به زندگی و شادکامی به عنوان متغیر ملاک می باشند. جامعهآماری این پژوهش شامل کلیه بیماران زن و مرد مبتلا به سرطان هستند که جهت اخذ خدمات درمانی به بیمارستان امامرضا (ع) مراجعه کرده یا عضو انجمن بیماران سرطانی شهرستان کرمانشاه می باشند. نتایج نشان داد که مقدار ضریبهمبستگی پیرسون بین مولفه های ناگویی هیجانی با مولفه شادکامی، ناگویی هیجانی با مولفه امید به زندگی، راهبردهای منفینظم جویی شناختی هیجان با مولفه شادکامی، راهبردهای مثبت نظم جویی شناختی هیجان با مولفه شادکامی، راهبردهای منفینظم جویی شناختی هیجان با مولفه امید به زندگی و راهبردهای مثبت نظم جویی شناختی هیجان با مولفه امید به زندگی درسطح P<0/05 معنی دار می باشد.

Keywords:

ناگویی هیجانی , شادکامی , بیماران سرطانی