بررسی رابطه بین اضطراب و هوش معنوی با خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان دختر دانشگاه اصفهان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه اضطراب و هوش معنوی با خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان دختردانشگاه اصفهان بود و در قالب توصیفی- همبستگی با 88 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه اصفهان با روشنمونه گیری در دسترس، اجرا گردید. ابزارهای پژوهش پرسشنامه های اضطراب (بک و همکاران، 1988)، هوشمعنوی (عبداله زاده و همکاران، 1387) و خودکارآمدی تحصیلی (مورگان وجنکینز، 1999) بود. تجزیه وتحلیل داده ها با آزمون همبستگی و رگرسیون چندگانه با نرم افزار SPSS-22 انجام شد.یافته های همبستگی نشان داد بین اضطراب با خودکارآمدی تحصیلی رابطه معنادار منفی و بین هوش معنویبا خودکارآمدی تحصیلی رابطه معنادار مثبت وجود داشت (P<0/05). طبق رگرسیون چندگانه 2 / 16 درصدتغییرات خودکارآمدی تحصیلی با هوش معنوی و 6 / 20 درصد تغییرات خودکارآمدی تحصیلی با بعد زندگیمعنوی یا اتکا به هستی درونی هوش معنوی قابل تبیین است.به نظر می رسد دانشجویان دختری که از هوش معنوی بالاتر و زندگی معنوی برخوردارند خودکارآمدیتحصیلی بالاتری دارند و در تحصیل موفق ترند.

Keywords:

خودکارآمدی تحصیلی , اضطراب , هوش معنوی , دختران دانشجو