محمد عبداللهی - مهارت آموز دانشگاه فرهنگیان
عزیزالله اربابی سرجو - دانشیار و عضو هییت علمی دانشگاه فرهنگیان زاهدان

این پژوهش با هدف بررسی عوامل محیطی و اجتماعی موثر در ترک تحصیل دانش آموزان روستاییاستان محروم سیستان و بلوچستان از دیدگاه دبیران و مسیولین آموزش و پرورش انجام شد. جامعه آماراین تحقیق دو گروه دختران و پسران ترک تحصیل نکرده و ترک تحصیل کرده در سال تحصیلی 90-89 در روستاها مختلف استان سیستان و بلوچستان بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای وحجم نمونه بر اساس فرمول تعیین حجم نمونه کوکران انجام پذیرفت و از هر دو گروه به تعداد 234 نفرترک تحصیل و به همین تعداد نیز دانش آموز عادی (مشغول به تحصیل) که مجموعا 468 نفر بود به عنواننمونه تصادفا گزینش گردید.براساس شواهد یکی از معمول ترین علل ترک تحصیل دانش آموزان فقر اقتصاد است و کودکان ونوجوانان زیاد هستند که بدلیل فقر و تنگدستی خانواده ها خود به ناچار نان آور خانه شده و به جایاینکه هزینه ای بر هزینه های خانواده خود بیفزایند با درآمد هر چند اندک کمک حال آنان خواهند شد.سواد پایین والدین دانش آموزان، نبود مدرسه در نزدیکی محل سکونت، عدم رضایت والدین برای فرستادنفرزندان بویژه دختران به مدارس شبانه روز و یا محلی خارج از محل زندگی خشود و دارا بودن بیماری ومشکلات جسمی دانش آموز از دیگر عللی است که بسیار ازدانش آموزان را مجبور به ترک تحصیل می کند.بی تردید ترک تحصیل دانش آموزان و خروج آنان از عرصه تعلیم و تربیت تبعات زیانباری برای جامعهبوجود خواهد آورد چرا که ممکن است به انواع بزهکاری ها روی آورده و مشکلات فراوانی را برای خود وجامعه بوجود آورد و این امر موجب می شود فردی که می توانست بر توسعه جامعه تاثیرگذار باشد به مانعیبرا توسعه تبدیل می شود.

ترک تحصیل دانش آموزان روستایی ، آموزش و پرورش ، تدریس در مناطق محروم