انسان قرآنی از دیدگاه ایمه اطهار (ع) و ویژگی های آن در علوم انسانی و مدیریت

به حکم عقل سالم بشری و مطابق ادیان آسمانی انسان ها به منظور تکامل روح و جان و حرکت به سویآفریدگار جهان و پیوستن به دنیای بیکران ابدیت آفریده شده اند. بدیهی است که این اصل مسلم جز درسایه تهذیب نفس و آراستن روح و تربیت روان و ایجاد صفات کمال در مسیر حرکت به سوی قرب الهی وشناخت خاندان عصمت و طهارت بر مبنای شاخصه های علوم اسلامی ایجاد نمی شود، و اصولا بعثت انبیاءطبق روایات معتبر و صحیح اسلامی بر اصل تکامل جوامع انسانی استوار است. چنانکه پیامبر اسلام (ص)فرمود: من برای تکمیل و تتمیم صفات روحی انسان ها و تثبیت معیارهای اسلامی و قرآن بنیاد مبعوثشده ام. بنابراین رمز رسالت خاندان آل الله تکامل صفات و آثار نیکتای روحی و سیر به کمال مطلق بوده ونظرات علوم اسلامی پیرامون زندگی بشریت امری ضروری است. قرآن مجید راهنمای کامل و واقعی برایرسیدن به جاودانگی بر محور جامع جمیع علوم اسلامی و شاقول راهنمای انسانیت است. نقش اهل بیت (ع)در این نقشه عمیق و معنادار نقش عامل به آیات الهی و الگوی تمام مخاطبان قرآن است. انسان قرآنی ازمنظر اهل بیت (ع) انسانی ست که جوهر فکرش عمل به فرامین الهی و قلم عمرش در مسیر پیمودنهدف والای اسلام و دین ناب محمدی سرری شود. علوم عالمان دینی، علوم انسانی را زمانی در تکامل انسانقرآن بنیان تعریف می کنند که سبک زندگی انسانی، سبک زندگی اسلامی باشد و بتوان شیونات اجتماعیاجتماع را در مسیر علوم اسلامی- انسانی که معیارش فرامین اهل بیت (ع) است به نمایش صفحه زندگیبگذارد. اهل بیت (ع) شاخصه های علوم انسانی قرآن بنیاد را ارزش های اجتماعی- رفتاری- عبادی – اقتصادی- عاطفی- سیاسی تعریف می کنند و تکلیف انسان قرآنی را عامل به این ارزش ها می دانند.

Keywords:

انسان , قرآن , ایمه اطهار (ع) , علوم انسانی , مدیریت