بررسی جایگاه نظارت و کنترل در نظام مدیریتی اسلام و غرب

کنترل و نظارت به عنوان یکی از وظایف اصلی مدیر، از ارکان اصلی و عناصر حیاتی مدیریت سالم وکارآمد است. مدیران با انجام وظیفه برنامه ریزی، اهداف سازمان و راه های دستیابی به آنها را مشخصمی کنند. آگاهی از اجرای دقیق برنامه ها و اطمینان به حرکت سازمان در راستای دستیابی به هدف هایاصلی سازمان تنها در صورتی امکان پذیر خواهد بود که نظامی دقیق و جامع برای نظارت و کنترل وجودداشته باشد. هر سازمانی دارای منابع و امکانایی است که برای رسیدن به اهداف سازمان باید از آنها بهصورت مطلوب و بهینه بهره برداری کند و این امر جز در سایه وجود نظارت و کنترل امکان پذیر نیست. درمنابع و آموزه های دینی، دستورات صریح و روشنی در مورد نظارت وجود دارد و مدیران مسلمان به داشتنیک نظام کامل، جدی و عادلانه برای کنترل بر سازمان سفارش شده اند. به انسان مسلمان توصیه می شود کههموار بر اعمال و رفتار خود نظارت نظارت داشته باشد و قبل از اینکه عملکردش مورد ارزیابی و سنجش دیگرانقرار گیرد، خود عملکرد و رفتارش را مورد ارزیابی و حسابرسی قرار دهد. علاو بر این دو نوع نظارت، مسیلهنظارت عمومی و همگانی مطرح است و به همه مسلمانان دستور داده شده است که در مقابل دیگراناحساس مسیولیت کنند و در صورت مشاهده عملکرد نادرست یا انحراف از اهداف و تخلف از وظایف، تذکردهند و امر به معرو و نهی از منکر نمایند. همچنین مسیله نظارت مدیر بر عملکرد کارکنان و اجرایبرنامه ها در سازمان به دو صورت نظارت آشکار و پنهانی مطرح شده ست. در غرب نیز مبانی مدیریت وکنترل در نظام مدیریتی عمدیا سکولاریسم است و معلوم است که مبانی سکولاریسم با مبانی اسلام متفاوتاست. لذا پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی درصدد است که به شرح و تبیین هر چه بهتر مبانینظارت و کنترل در نظام مدیریتی اسلام و غرب بپردازد.

Keywords:

نظارت , کنترل , مدیریت , نظام مدیریتی , اسلام , غرب