بررسی ترجمه استاد فولادوند با توجه به ترجمه معادل های ساختاری جملات حال و تمیز (بررسی موردی سوره الکهف)

ساختارهای زبانی به ویژه ساختارنحوی نقش بسیار ویژه در تحلیل بین زبان ها دارند،حال و تمیز از جمله حالت نحوی است با کاربردهای مختلف در زبان عربی وجوددارند و ترجمه آنها گاهی حتی غیر ممکن است، حال در زبان فارسی دارای معادلساختاری قید حالت میباشد، اما به کارگیری و گنجاندن آن در زنجیره نحوی زبانمشکلاتی میباشد. معادل این حالت نحوی قید حالت یا کیفیت است، کم توجهیبه این امر سبب لغزش گاه هایی در جریان ترجمه می شود. اما یکی از ترجمه هایمعاصر از قرآن کریم ترجمه استاد فولادوند می باشد که توجه نکردند به نقش هاینحوی و ساختاری درجملات حال و تمیز منجر به وجود لغزش هایی در ترجمه ایشانشده است. در این مقاله با روش تحلیلی و تطبیقی به نقد ترجمه استاد فولادوند ازلحاظ مشکلات ساختاری در ترجمه قرآن کریم شده. و این مقاله با بررسی ترجمهاستاد فولادوندی درپی اثبات نقش ترجمه های حال و تمیز در ترجمه می باشد. دربررسی ترجمه استاد فولادوند متوجه شدی که استاد فولادوند در برخی موارد حالمفرد را به صورت حال جمله ترجمه کردند، درحالی که میان تعادل ساختاری حالمفرد و جمله تفاوت زیادی است. در بررسی این ترجمه مشخص شده که آقایفولادوند به نقش شبه جمله توجه نکردند. در بررسی این ترجمه مشخص شد کهاستاد فولادوند در برخی از موارد تمیز را براساس نقش محول ترجمه کردند که اینترجمه چندان فصیح نیست، در برخی آیات آقای فولادوند به تمیز را به صورتمنصوب از نوع خافض ترجمه کردند که تمیز از نوع خافض با تمیز فرق می کند.

Keywords:

ترجمه قران , حال , تمیز , ترجمه فولادوند , ساختار نحوی