مقایسه عشق و غم در اشعار حافظ و عطار
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 583
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ADABICONF01_055
تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1397
Abstract:
بیش از هر سختی باید دانست که سروده های حافظ، همه سرشار از عشق است !آنگاه که سرراست از شیفتگی خویش سخن می گوید، پیداست که چه مایه، توان عشق ورزیدن و بیان کردن این والایی را دارد! و چه آنگاه که بر ریاکاران زمانه می تازد، خوار داشت و نکوهش او از سر عشق است. در پس زبان تند حافظ، روانی بدخواه و خشمگین نیست. او به نیکی، این آموزه ی بزرگ را دریافته است که: با خنده می کشند نه با خشم! . حافظ آشکارگی روان ها را خوش می دارد! او چون آفتاب و باران بر هر کسی می تابد و می بارد. در فرهنگ ما ایرانیان همواره موضوع عشق از دیرباز عمیقا ریشه دوانیده است. شعرانی چون نظامی، جامی، عطار، حافظ، سعدی و مولانا و فیلسوفانی چون ابن سینا، سهروردی و ملاصدرا در این باره سخن گفته اند. در غرب نیز از افلاطون تا گوته، شکسپیر و تولستوی، عشق محور ادبیات و فلسفه بوده است.
Authors
سهیلا شاهکرمی
ارشد زبان و ادبیات فارسی، آموزگار ابتدایی، دبستان بنت الهدی، سرپل ذهاب