اوصاف دبیر و دبیری در ایران عصر ساسانی بر اساس شاهنامه فردوسی

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 838

This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ADABICONF01_066

تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1397

Abstract:

شاهنامه، اثر جاودان و بی بدیل حکیم فردوسی، میراث کرامند پیشینیان و سند مکتوبی از سابقه درخشان فرهنگ و تمدن ایرانیان از هزاران سال قبل است. در این کتاب جلوه هایی گوناگون از زندگانی مردمان به تصویر کشیده شده که بازتاب بهترین نمونه های اندیشه ناب و پویای دانایان این سرزمین در پی افکندن روش ها، دانش ها، زیرساخت ها و ساختارهای لازم برای زندگانی بهتر است. یکی از این ساختارهای مهم کشوری در دوران ساسانیان، دیوانی بود که تقلید و تداوم آن در دوره اسلامی با عنوان دیوان رسالت با رسایل یا انشا خوانده می شد، دیوانی که کار مهم و حساس مکاتبات در آن صورت می گرفت. اعضای دیوان رسالت را دبیران تشکیل می دادند. دبیران کسانی بودند که استعدادی ویژه در انشای گزارش ها و مکاتبات رسمی دولتی داشتند و همه اسناد و مکاتبات دولتی را ثبت و ضبط می کردند و خود از طبقه سیاستمداران به شمار می آمدند. در این مجال برآنیم که با تحقیق و تفحص در موضوع دیوان رسالت در بخش تاریخی شاهنامه حکیم فردوسی با روش تحلیلی و توصیفی، اوصاف دبیران و شیوه ها و شرایط انتخاب آنان و وظایفشان را استخراج نماییم و از آنجا که دیوان رسالت در عصر اسلامی از مهمترین دیوان ها و متصدیان آن از موثرترین سیاستمداران بودند، ترسیم سیمای دبیری و دبیران در عصر ساسانی، می تواند موجب درک بهتر این پیشه و مختصاتش در ادوار بعدی شود.

Authors

صدیقه قاسم زاده

دانشجوی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

ابراهیم واشقانی فراهانی

عضو هیات علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یپام نور