واکاوی رابطه بین زبان و تربیت از دیدگاه اندیشمندان

گسترده ترین حیطه زبان حیط ای است که زبان با زمین های بیرون از خودش مرتبط می شود. به این اعتبار زبان بر برخی از عوامل محیطی تاثیر می گذارد و از بعضی از آنها تاثیر می پذیرد. یکی از مهمترین این زمین ها حوزه تعلیم و تربیت است. در این مقاله با اتکاء به روش کتابخانه ای- اسنادی و به کارگیری روش توصیفی- تحلیلی، به مروری بر پژوهش ها و نظریات اندیشمندان صاحب نظر در حوزه ارتباط زبان و تربیت پرداخته شد. نتایج نشان داد از آنجا که زبان به عنوان ابزاری برای برنامه ریزی و تصمیم گیری، حل مسیله و استدلال و همچنین سازگاری اجتماعی و ه منوایی گروهی نیز به کار می رود و پرورش ا ین مهارت های شناختی و اجتماعی در رشد و توسعه نیروی انسانی هر جامعه بسیار موثر است؛ نظام تعلیم و تربیت باید به افراد کمک کند تا به مطلوب ترین شکل از زبان برای بیان شفاهی و مکتوب ا ندیشه خود استفاده کنند. دانش آموختگان باید علاوه بر دستیابی به مهارت های زبانی لازم، بتوانند دنیای زبانی پیرامون خود را سنجیده تر و نقادانه تر تجربه کنند و از طریق آن نقش موثری در توسعه علمی و فرهنگی خود و جامعه داشته باشند. همچنین نتایج نشان داد زبان هم به عنواننظامی از نشانه ها و هم به عنوان وسیله ای ارتباطی، نقش مهمی در تربیت داشته و با عنایت به مجموع دیدگاه های اندیشمندان می توان اهمیت زبان در تربیت و هدف گذاری های تربیتی در سطوح فردی، اجتماعی و جهانی و در حوزه های برنامه ریزی، توسعه و ترقی تربیت معلم و بهبود و رشد تدریس و متعاقبا ترقی تربیت افراد را نتیجه گرفت.

Keywords:

زبان , تربیت , تعلیم و تربیت , اندیشمىدان