مهدیه شیخ - دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زابل
زهرا داور - دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زابل

زمان، جزء لاینفک هر روایت است. ژرار ژنت یکی از بزرگترین و تاثیرگذارترین نظریه پردازان در زمینه زمان روایت است که این مقوله را در سه مبحث عمده نظم، تداوم و بسامد طبقه بندی کرده است. مثنوی شریف مولوی نیز از شاهکارهای ادب فارسی است که چیره دستی شاعر در این اثر گرانسنگ باعث شده دارای بافتی بی بدیل برای تحلیل و بررسی انواع شگردهای داستان پردازی باشد. در این پژوهش که به شیوه توصیفی- تحلیلی صورت گرفته، تلاش گردید عنصر زمان بر اساس نظریه ژرارد ژنت در روایت شیر و نخچیران مثنوی مورد بررسی قرار گیرد، نتیجه پژوهش حاکی از آن است که استفاده از زمان مهمترین ویژگی این روایت است که بر گیرایی و جذابیت داستان شیر و نخچیزان افزوده است.

زمان، نظم، تداوم، بسامد، ژرار ژنت، شیر و نخچیران