جامعیت وجهانی بودن قرآن از منظر نهج البلاغه

یکى از نشانه هاى اعجاز قرآن مجید و از جمله دلایل خاتمیت دین مبین اسلام و برترى آن بر دیگر ادیان، جامعیت وجاودانگى این نسخه الهى است . بسیارى از مخالفان قرآن تلاش کرده اند چنین شبهه افکنى کنند که این کتاب الهیبا دنیاى امروز که عصر پیشرفت علوم و تکنولوژى است، متناسب نیست; بلکه فقط اعجاز عصر پیامبر ختمىمرتبتصلى الله علیه وآله است و صرفا براى زمان ایشان شمولیت داشته است و اکنون همانند کتاب مقدس انجیلصرفا براى استفاده فردى قابلیت دارد. جامعیت و جاودانگى قرآن کریم از مهمترین مباحث زیر بنایى، جهت شناختاین کتاب الهى و یکى از موضوعات بحث برانگیز امروزى است. قطعا تشریح و بررسى دقیق و عمیق این موضوعمىتواند بر ادعاهاى پوچ در این زمینه خط بطلان کشد. در پرتو مساله جامعیت، موضوع وجود تمامى علوم مختلفدر قرآن که از نظریه هاى افراطى به شمار مىآید حجیت قرآن کریم و نظریه اهل حدیث در این باره و نقد و بررسىاین دیدگاه مورد بحث قرار مى گیرد. نهج البلاغه، اخوالقرآن و بهترین و نابترین منبعى است که مىتواند ره پویانطریق را در شناخت صحیح و حقیقى قرآن مجید یارى دهد. در نگاه امیرمومنان على علیه السلام، قرآن نسخ هاى جامعو جاودانى است که از نیازهاى بشر براى رسیدن به سرمنزل سعادت و کمال، فروگذار نکرده است. حضرت در مواردگوناگون و به شیوه هاى زیبا و حکیمانه به ترسیم این ویژگى پرداخته است.ما دراین پژوهش سعی بر بیان این ویژگیها به تحلیلی توصیفی می باشیم.

Keywords:

قرآن , نهج البلاغه , جامعیت و جاودانگى , سعادت , حجیت , اهل حدیث