بررسی قوانین ویژه بر قواعد زناشویی باتاکید برآیه 223 سوره بقره

خداوند متعال در قرآن کریم، غرض از آمیزش با همسران را تداوم نسل بشر معرفی کرده است. در این پژوهش پس از بیان معانیمفردات، به اختصار نظرات برخی مفسران شیعه و اهل سنت در تفسیر و شان نزول آیه مربوط و همچنین برخی روایات در اینزمینه بیان می شود. برونداد این پژوهش آن است که با توجه به تناسب کارکرد تداوم نسل بشر با ارضای غریزه جنسی و اینکهخدای سبحان سعی در کنترل این غریزه دارد، مقصود نهایی وی از بیان واژه انی در این آیه- برخلاف نظر لغویان و برخیمفسران- نه ظرفیت مکانی است و نه ظرفیت زمانی؛ بلکه مراد، کیفیت است. نتیجه اینکه جماع در محل طبیعی (فرج) از هر طریق و در حالتی (غیر از ایام قاعدگی، احرام، صیام و...) مجاز است. همچنین آمیزش با زنان از دبر به خصوص در صورت عدمرضایت، عملی ناپسند بوده و ضمن تنافی با غرض خداوند حکیم، در روایات معصومین- علیهم السلام- نیز تقبیح شده و حکم فقهی آن در صورت عدم رضایت زن حرمت ، و در حال رضایت، کراهت شدیده است.

Keywords:

قرآن , زن , زناشویی , تناسل , غریزه جنسی , وطی در دبر