بررسی مضمون آفرینی با قرآن و ابزار عبادی، در دیوان صایب تبریزی

این پژوهش مضامین ساخته شده با سیپاره (قرآن) و نیز برخی ابزار عبادی در غزلیات صایب را بررسی کرده تا دریابد او باداشتن نگاهی باریک بینانه در خلق مضامین، از چه زاویه ای به آنها نگریسته و چه شیوه ای را در آفرینش آن به کار برده است بررسی و تحلیل این عناصر جدا از آنکه اسلوب معادله را برترین شگرد مضمون آفرینی م یداند، ارزش هنری اشعار صایب ووسعت دامنه خیال او را نمایان میکند؛ همچنین با بیان ذهنیت شاعر در شگردهای مضمون آفرینی، باورها، عقاید و آرمان هایشاعر و نیز جایگاه قرآن و ابزار عبادی در عصر صفوی، به وضوح نمایان می گردد.

Keywords:

سبک شناسی , صایب تبریزی , مضمون آفرینی , سیپاره , ابزار عبادی