بازدارندگی های تربیتی پیدایش وحدت اسلامی از منظر قرآن و حدیث

تشکیل وحدت اسلامی، آرمان اصیل دینی و عقلانی است که قرآن کریم و مکتب اهل بیت علیهم السلام بر آن تاکید ویژه دارند؛آیات قرآن و روایات ایمهی اطهار علیهم السلام ضمن سفارش به آن، مسلمانان را از پراکندگی و اختلاف های گوناگون بازداشتهاست. در راه تحقق این آرمان، شناخت موانع تربیتی که از شکل گیری آن جلوگیری میکند، یکی از مهمترین راهبردهایی است کهزمینه ی محقق شدن آن را فراهم می کند؛ از اینرو، مقالهی حاضر کوشیده است با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و بهره گیری ازمفاهیم و آموزه های قرآن کریم و روایات اهل بیت علیهم السلام به بررسی موانع تربیتی وحدت اسلامی بپردازد. براساس یافته های پژوهش عوامل تربیتی بازدارندهی وحدت اسلامی را می توان به دو دسته ی عوامل فکری و نظری و موانع اخلاقی و عملی تقسیم بندی و مطرح نمود که از جمله موانع نظری تحقق وحدت اسلامی می توان به: جهل و بیخبری، تعصبات بیجا و مذموم،شخصیت پرستی اشاره کرد. همچنین موانعی مانند: هواپرستی، دنیاپرستی، عزلت گزینی از مهمترین عوامل و اسباب بازدارنده یوحدت اسلامی هستند که در آموزه های دینی به آنها اشاره شده است. البته، همه ی عوامل بازدارنده ی وحدت اسلامی محدود بهموارد مذکور نمیباشد بلکه علاوه بر موانع بیان شده، میتوان از مسایل دیگری نیز به عنوان موانع تربیتی شکل گیری وحدتاسلامی نام برد که تفصیل آن در منابع اسلامی قابل پیگیری است. همچنین با رفع و مصون ماندن از دچار شدن به آنها میتوانهدف آرمانی تشکیل وحدت اسلامی را تحقق بخشید.

Keywords:

وحدت اسلامی , موانع وحدت , بازدارندگی تربیتی , اتحاد , امت واحده