سیدمهدی حسینی - کارشناسی ارشد، دانش اجتماعی مسلمین، دانشگاه بیرجند، ایران
سیدحسن قالیبافان - استادیار ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی ، دانشگاه بیرجند ، ایران
محمدباقر آخوندی - استادیار، دانشکده ادبیات و علوم انسانی ، دانشگاه بیرجند ، ایران

خانواده کوچکترین واحد اجتماعی و در عین حال بزرگترین و تاثیرگذارترین واحد تربیتی به شمار میآید، به گونه ای که این نهاد می تواند منشا تحولات عظیم فردی و اجتماعی و رشد ارزشهای انسانی در میاناعضای آن باشد. این واحد به ظاهر کوچک اجتماعی خشت بنای جامعه و کانون صمیمانه ترین روابط میانافراد و مهمترین و قوی ترین عامل اجتماعی کردن کودکان تلقی می شود که قادر است اعتماد اولیه را درافراد ایجاد و آن را به سایر سطوح ، گروه ها و نهادهای جامعه گسترش دهد و بسیاری از مسایل و مفاهیممرتبط با اعتماد اجتماعی را به کودکان منتقل نماید. هدف از این مقاله بررسی نقش و تاثیر خانواده بر اعتماداجتماعی ازدیدگاه حضرت علی (علیه السلام) در نهج البلاغه است. برای وصول به این مقصود از روش هایتحقیق کیفی مانند تحلیل محتوی استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد ،خانواده به عنوانیک نهاد اجتماعی و پیوند دهنده ی افراد درصورت دارا بودن کارکرد واقعی، تعهد، معنویت وداشتن ویژگیهایی هم چون نقش پذیری، روابط مثبت، سازگاری، درک متقابل و... می تواند در ایجاد و تقویت اعتماداجتماعی موثر باشد.

خانواده، اعتماد اجتماعی، امام علی (علیه السلام)، نهج البلاغه