مهدی زارع - استادیار دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول
محمدرضا بهدار - استادیار دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول

بی شک تربیت و تعلیم پذیری یکی از بارزترین ویژگی های آدمی است؛ لکن این مهم با چه ابزار و شیوه ای تحقق می یابد و در این عرصه، شیوه تنبیه و تشویق چه جایگاهی دارد و کدام یک بر دیگری مقدم است برغم اتفاق نظر علمای تربیت بر اصل تاثیرگزاری این دو، در مقدار و کیفیت و روش استفاده از تشویق و تنبیه، ا ختلاف نظر جدی در میان ایشان مشاهده می شود. بدین منظور در این تحقیق به روش توصیفی و تحلیلی با بهره مندی از آموزه های دینی و استفاده از آراء برخی از صاحب نظران مسلمان به هدف دستیابی به یک راه حل نزدیک تر به واقع، ابتداء به میزان توجه دین اسلام و اندیشمندان مسلمان به این مقوله، سپس رابطه ابزار تبشیر و انذار با تشویق و تنبیه و در ادامه به فواید اجیاد امید و ترس در متربی می پردازیم و به این نتیجه می رسیم که: به کارگیری هردو ابزار تشویق و تنبیه امری ضروری است و حد و حدود آن به فراخور حال مخاطب بستگی دارد.

تنبیه، تشویق، تربیت، تبشیر، انذار