CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی فقهی ممنوع بودن تلقین در تربیت دینی

عنوان مقاله: بررسی فقهی ممنوع بودن تلقین در تربیت دینی
شناسه ملی مقاله: ICCRT04_407
منتشر شده در چهارمین کنگره بین المللی فرهنگ و اندیشه دینی در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:

ساره مازندرانی - کارشناس مسیول آموزش دانشگاه فرهنگیان پردیس امام خمینی (ره) گرگان
الهه کیانی - کارشناس مسیول دانشجویی دانشگاه فرهنگیان پردیس امام خمینی (ره) گرگان

خلاصه مقاله:
این پژوهش درصدد است ادعای ممنوع بودن تلقین را در تربیت دینی با روش درون دینی و استنباطی و فقهی بررسی، و روشتدریس تلقینی را به عنوان یکی از رفتارهای اختیاری مربیان به دانش فقه عرضه کند و به این پرسش پاسخ دهد که آیا کاربستروشهای تلقینی به شکل همگانی و همیشگی ممنوع است؛ اگر جواب منفی است در چه مواردی تلقین حرام است منظور ازتلقین در این پژوهش، آموزش غیراستدلالی است. نوشتار پیش رو، هفت دلیل برای دفاع از ممنوع بودن و حرمت کاربست تلقین در تربیت دینی مطرح کرده و در نهایت به این نتیجه دست یافته است که فرضیه ممنوع بودن مطلق تلقین در تربیت دینی قابل دفاع نیست.

کلمات کلیدی:
تلقین و تربیت دینی، تربیت اعتقادی، آموزش استدلالی، فقه تربیتی، فلاسفه تحلیلی تعلیم و تربیت

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/778437/