تاملی بر نجاست یا طهارت کفار و پیروان سایر ادیان

فقهاء برای نجاست ذاتی کفار و اهل کتاب، به آیات قرآن و روایاتی استناد کرده اند و نجاست را به معنای فقهی آن گرفته-اند؛ یعنی بدنشان نجس بوده و با برخورد به اشیاء پاک، آنها را هم آلوده و نجس میکند لذا شستن محل برخورد واجب می-شود. همچنین برای تثبیت این قول ادعای اجماع کرده اند. در این نوشتار ثابت شده است که دلیل عقل و ارتکاز، مخالفنجاست ذاتی کفار یا اهل کتاب میباشد و بنابرفرض شارع هم مخالفتی با آنها نکرده است؛ از دیگرسو آیات قرآن و روایات،دلالتی بر نجاست ذاتی کفار ندارند بلکه روایات فراوان دیگری بر خلاف این مدعا وجود دارد. اجماع بر نجاست نیز در میانمتقدمین واقع نشده است و از متاخرین هم قایل به عدم نجاست فقهی کفار وجود دارد. از اینرو اصل اولی بر طهارت تمامانسانها بوده و خلاف آن دلیل میخواهد. در نهایت نتیجه گرفته میشود که بدن کفار (مشرکین و اهل کتاب) مانند مسلمان هاپاک بوده مگر آنکه نجاستی بر آنها عارض گردد.

Keywords:

نجاست کفار , اهل کتاب , طهارت ذاتی , پیش فرض ها , ارتکاز عقلایی و متشرعه