رابطه هوش سازمانی با فراموشی سازمانی و تفکر استراتژیک کارکنان اداره آموزش و پرورش شهر مرودشت

هدف از پژوهش حاضر تبیین رابطه هوش سازمانی با فراموشی سازمانی و تفکر استراتژیک کارکنان آموزش و پرورش شهرستان مرودشت است.روش پژوهش از نظر هدف ،کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری در زمان انجام پژوهش بالغ بر 255 نفر بودند که برای تعیین حجم نمونه براساس جدول گرجسی- مورگان 148 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند.ابزار سنجش در این پژوهش 3 پرسشنامه هوش سازمانی البرخت (2003)، فراموشی سازمانی محمد وند (1392) و تفکر استراتژیک گلد من (2005) بود که روایی و پایایی ابزار مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی صورت پذیرفت که در سطح آمار توصیفی؛ فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه استفاده شده است. نتایج نشان دهنده آنست که: بین هوش سازمانی با فراموشی سازمانی و تفکر استراتژیک رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. بین ابعاد هوش سازمانی با فراموشی سازمانی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. در بین ابعاد هوش سازمانی، میل به تغییر و فشار عملکرد می توانند فراموشی سازمانی را پیش بینی نمایند. بین ابعاد هوش سازمانی با تفکر استراتژیک رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. در بین ابعاد هوش سازمانی، سرنوشت مشترک می تواند تفکر استراتژیک را پیش بینی نماید.

Keywords:

تفکر استراتژیک , فراموشی سازمانی , هوش سازمانی , کارکنان