اجرای آموزش مبتنی بر فلسفه برای کودکان و تاثیر آن بر هوش منطقی - ریاضی و توانایی حل مساله دانش آموزان: یک مطالعه ی اجتماع پژوهی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اجرای آموزش مبتنی بر فلسفه برای کودکان و تاثیر آن بر هوش منطقی - ریاضی و توانایی حل مساله دانش آموزان به صورت اجتماع پژوهی مورد انجام قرار گرفت. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر اسلام آباد غرب در سال تحصیلی 96-95 بود. یک مدرسه با روش نمونه گیری تصادفی از میان مدارس ابتدایی انتخاب شد. سپس 40 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها، دانش آموزان ابتدا به مقیاس هوش منطقی - ریاضی (گاردنر، 1983) و حل مساله (لانگ و کسیدی، 1996) پاسخ دادند. سپس برنامه ی آموزش فلسفه به کودکان در طی 11 جلسه 50 دقیقه ای (هر هفته یک جلسه) برای گروه آزمایش اجرا گردید. درحالی که گروه کنترل هیج گونه مداخله ای را دریافت نکردند. یک هفته پس از اتمام جلسات آموزش، پرسشنامه های مذکور مجددا توسط هر دو گروه تکمیل شد. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که، بین نمرات پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری از لحاظ آماری وجود داشت، بدین معنی که اجرای آموزش مبتنی بر فلسفه برای کودکان موجب ارتقاء هوش منطقی - ریاضی و توانایی حل مساله دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده بود. درمجموع یافته های پژوهش حاکی از آن بود که اجرای آموزش مبتنی بر فلسفه برای کودکان می تواند به عنوان رویکردی موثر در زمینه کار با دانش آموزان ابتدایی، تلقی می شود و موجب بهبود هوش منطقی - ریاضی و توانایی حل مساله در آنان گردد.

Keywords:

آموزش مبتنی بر فلسفه برای کودکان , هوش منطقی - ریاضی , حل مساله , اجتماع پژوهی