تاثیر آموزش گروهی مهارت های زندگی بر قضاوت اخلاقی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش گروهی مهارت های زندگی بر قضاوت اخلاقی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی انجام شد. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر شهرکرد در سال تحصیلی 97-96 بود. تعداد 60 نفر دانش آموز پسر به شیوه تصادفی چندمرحله ای از بین مدارس نواحی 1 و 2 شهرکرد انتخاب و به صورت تصادفی در 2 گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 30 نفر) گمارده شدند. به منطور جمع آوری اطلاعات از آزمون قضاوت اخلاقی (MJT) گانداسینها و وارما ( 1998)، در 2 مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. افراد گروه آزمایش طی 8 جلسه 2 ساعته (هر هفته 2 جلسه) هر جلسه 60 دقیقه به صورت گروهی، تحت آموزش 5 مهارت خودآگاهی، حل مسیله و تصمیم گیری، قاطعیت، تفکر خلاق و تفکر انتقادی، از مجموعه مهارت های زندگی قرار گرفتند؛ درحالی که گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس یک متغیره استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که آموزش گروهی مهارت های زندگی بر قضاوت اخلاقی تاثیر معنادار دارد (p> 0/01) و بر ابعاد تشخیص، مقایسه، بهترین پاسخ اخلاقی، استدلال اخلاقی تاثیر معنادار مشاهده شد و بر ابعاد تعریف ارزش اخلاقی و جملات ناتمام تاثیر معنادار مشاهده نشد. بنابراین، به نظر می رسد که با توجه به موضوع پرسش مهر 97-1396 باید در مدارس برنامه ریزی لازم برای افزایش مهارت های زندگی بیش از درس و نمره مورد توجه قرار گیرد؛ چرا که مسیله نحوه برخورد با زندگی و آدم های پیرامون موضوعی محوری است و اگر این مبحث در راس اهداف قرار بگیرد آنگاه می توان گفت هم آموزش و پرورش و هم معلم به معنای واقعی کلمه در راستای رسالت خود حرکت می کنند. ولی این نکته را هم باید ذکر کرد که علیرغم تمامی این مسایل باز هم معلمان توانسته اند دانش آموزان را در حد خوب و قابل قبولی تربیت کنند و این جای تقدیر و تشکر دارد .

Keywords:

آموزش مهارت های زندگی , قضاوت اخلاقی , اخلاق , دانش آموزان