شکیب لجمیری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه پیام نور واحد تهران جنوب، اداره آموزش و پرورش منطقه دهدز

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش آموزش و پرورش و معلم در کنترل یا کاهش آسیب های اجتماعی دانش‎آموران در شهر دهدز از دیدگاه والدین می باشد. نمونه مورد بررسی 100 والد دانش آموز مقطع ابتدایی شهر دهدز بوده اند. با توجه به یافته های پژوهش، اینگونه نتیجه گرفته می شود که از بین 4 بعد مورد بررسی در خصوص علل آموزشی، عدم وجود معلمان کافی و شایسته مهم ترین عامل در حیطه علل آموزشی، رابطه معلم و دانش آموز مهم ترین عامل در حیطه علل فردی، اشتغال کودکان مهم ترین عامل در حیطه مشکلات خانوادگی و کمبود وسایل کمک آموزشی و رسانه های گروهی مهم ترین عامل در حیطه مشکلات محیطی و اجتماعی، در خصوص بعد اضطراب و استرس، نگرانی مفرط از گسیختگی خانواده ، در خصوص بعد فرار از خانه و مدرسه، فضای روانی و عاطفی خانواده ، در خصوص بعد کم رویی، محرومیت از محبت خانواده مهم ترین نقاط آسیب برای دانش آموزان هستند. از این رو انتظار می رود آموزش و پرورش و معلمان ابعاد مرتبط با خود را مرتفع ساخته و برای رفع مشکلات مرتبط با درون خانواده نیز با برگزاری جلسات انجمن اولیاء و ارایه راهکارهایی برای رفع و یا کاهش این آسیب ها اقدامی به عمل آورند. برای انجام تحلیل‎مولفه‎های اصلی از روش چرخش واریماکس استفاده شد. یافته ها پس از اجرای تحلیل عاملی با استفاده از روش چرخش واریماکس به منظور استخراج عامل-های مناسب از نظر تعداد و محتوا و در نظر گرفتن شاخص هایی مانند شاخص کفایت نمونه‎برداری (0/743=KMO)، آزمون کرویت بارتلت (24214/146=Bartelett ؛ 0/001> P)، نشان داد 7 عامل برروی‎ هم در حدود 75/255 درصد واریانس را تبیین می‎کنند.

آموزش و پرورش، معلم، آسیب های اجتماعی، دهدز