بهینه سازی مسیریابی با استفاده از شبکه عصبی در شبکه های حسگر بی سیم

شبکه های حسگر بیسیم به دلیل کاربردهای فراوان در سال های اخیر به صورت گسترده مورد توجه قرار گرفته اند شبکههای حسگر بی سیم نسل جدیدی از شبکه ها هستند که به طور معمول از تعداد زیادی گره ارزان قیمت تشکیل شده اند وارتباط این گره ها به صورت بیسیم صورت می گیرد. هدف اصلی در این شبکه ها، جمع آوری اطلاعاتی در مورد محیطپیرامون حسگرهای شبکه است. سپس این اطلاعات به یک گره مرکزی به نام سینک یا چاهک ارسال شده تا پس از جمعآوری به کاربر نهایی تحویل داده شود. چون گره های بی سیم به شدت محدودیت باطری دارند. چالش اصلی این است کهچگونه انرژی گره ها را به گونه ای حفظ کنیم که طول عمر شبکه به طرز قابل توجهی افزایش یابد. پروتکل های مسیریابیجغرافیایی بر اساس موقعیت جغرافیایی نودها بسته ها را ارسال می کنند. معیارهای مورد استفاده برای انتخاب یک گره ارسالکننده بر عملکرد پروتکل ها نظیر بهره وری انرژی تاثیر می گذارد. در این مقاله از یک روش هوش محاسباتی برای پردازشو ارسال اطلاعات به منظور بهبود عملکرد شبکه های حسگر استفاده میشود، و آن یک شاخه هوش مبتنی بر شبکه عصبیهدفمند می باشد. شبکه عصبی، به طور کارا درکشف مسیر مناسب و مدیریت بهتر توان حسگرها استفاده می شود. لذااستفاده از معیارهای مهمتر برای انتخاب گره ارسال کننده در شبکه عصبی، طول عمر شبکه را افزایش می دهد. کاراییالگوریتم پیشنهادی با انجام شبیه سازی در نرم افزار متلب مورد ارزیابی قرار گرفته است. با توجه به نتایج روش پیشنهادیتوانسته با بهینه سازی مصرف انرژی، طول عمر شبکه را افزایش دهد. همچنین در مقایسه صورت گرفته باپروتکل های MP, CAFS و COP از نظر پارامترهای میزان مصرف انرژی و تعداد نود های زنده بر حسب زمان، عملکردبهتری داشته است.

Keywords:

شبکه های حسگر بی سیم , مسیریابی جغرافیایی , شبکه عصبی , بهینه سازی مسیریابی , طول عمر شبکه