محمد جعفرزاده - مدرس دانشگاه پیام نور، دانشگاه آزاد اسلامی، و دانشگاه جامع علمی کاربردی
سیدتقی حسینی - دانشجوی دکتری فقه و حقوق اسلامی

بدون تردید در عصر ما که بعضى نام آن را عصر برهنگى و آزادى جنسى گذارده اند و افراد غرب زده، با تعریف اشتباه از آزادی سعیدارند تا بى بند و بارى زنان را جزیى از آن بدانند، مشخص است که سخن گفتن از حجاب و دوری از هرزگی و آزادی های نامشروعبراى این دسته ناخوشایند و گاه افسانه اى است متعلق به زمان هاى گذشته! ولى مشکلاتی که اخیرا بدین سبب گریبان مجامع بشری را گرفته باعث شده که تدریجا گوش شنوایى براى این سخن پیدا شود.با یک بررسی کلی م یتوان به این نتیجه رسید که در عصر کنونی بین فضای مجازی و فضای حقیقی تفاوتی وجود ندارد وهمین مسیله که برخی تصور می کنند، به دلیل عدم حضور محسوس سایرین، می توانند در فضای مجازی امنیت بیشتری داشتهباشند، فرضی سراسر اشتباه است و باید گفت که به عنوان یک اصل اساسی و محوری در اسلام، حفظ حجاب چه توسط زنان وچه مردان، بی قید ضروری است و این امر در هیچ فضا و مکانی از شمول استثنا خارج نشده است، مگر این که کسی هم از دیانتخود دست شسته باشد و هم از امنیت خود خسته شده باشد که بل الانسان علی نفسه بصیره انسان از وضع خود آگاه است و البته خداوند در همه حال شاهد و ناظر است.بحران بی حجابی در فضای مجازی که مدت زیادی نیست خود را به عنوان یک چالش دینی و فرهنگی نشان داده است،کمتر از یک دهه، پس از شکل گیری اولین شبکه های اجتماعی بروز یافته است. در این مقاله تلاش بر این است که به حجابو عفاف در فضای مجازی و سپس به آسیب شناسی این موضوع پرداخته شود.

حجاب، عفاف، دنیای مجازی، شبکه اجتماعی