سیده لطیفه حسینی - استادیار گروه حقوق دانشگاه الزهرا

حقوق و تعهدات دو روی یک سکه می باشند به این معنی که در برابر هر حقی یک متعهدی نیز باید باشد که اجرا و رعایتحق موجود را تضمین کند. عفاف و حجاب دایره وسیعی دارد که پوشش اسلامی یکی از تجلیات آن است. پوشش اسلامیبه عنوان یکی از مصادیق حق ابراز مذهب از جمله حق های بشری است که هر مسلمانی باید در هر جای دنیا از آن برخوردارباشد. این در حالی است که امروزه در کشورهای اروپایی گروه های مذهبی وجود دارند که متاسفانه از حق برخورداری ازحجاب در قالب پوشش اسلامی خود صرفا به این خاطر که جزء اقلیت می باشند، محروم می شوند. حق های بشری با توجه بهمحتوای خود دربردارنده دو نوع تقسیم بندی تعهد مثبت و منفی و تعهد به وسیله و نتیجه می باشند . حق حجاب (پوششاسلامی) مسلمانان، دربردارنده دو نوع تعهد منفی و تعهد به نتیجه برای دولت ها است با این توضیح که تعهد به نتیجه مستلزماقدام فوری است و چنین تعهدی مقید به وسیله یا امکانات خاصی نشده است که معمولا حق های مدنی و سیاسی از جمله حقابراز مذهب در قالب پوشش اسلامی در زمره این نوع تعهد قرار می گیرند. به تعبیر دیگر در تحقق این نوع حق ها دولت بایدبا عدم مداخله سعی در تامین حقوق ذ یحق نماید (تعهد منفی). در این مقاله با روش توصیفی و تحلیلی پوشش اسلامیبه عنوان یکی از مصادیق حجاب و عفاف، حق بشری تلقی می شود که دولتها در تامین این حق، تعهد به نتیجه و از نوعتعهد منفی دارند تا در نهایت مشخص شود که در ادبیات حقوق بشری حق بر پوشش اسلامی آیینه حق ابراز مذهب و تعهددولتها در جهت تضمین آن می باشد.

پوشش اسلامی، ابراز مذهب، حق، تعهد، حقوق بشر