ریحانه ملازاده - استادیار و عضو هیات علمی گروه عربی دانشگاه الزهرا (ع)
زهرا فرید - استادیار و عضو هیات علمی گروه عربی دانشگاه الزهرا (ع)

از کرانه های دور تاریخ تاکنون در تمام جوامع بشری نقش کارساز و تحول آفرین زن، فراگیر و غیر قابل انکار بوده است.از این رو حکم الهی عفاف و حجاب برای زن قرار گرفت تا در راستای انجام رسالت های سنگین الهی و مسیولیت های فردی واجتماعی زمینه هر نوع انحراف فکری و تحریف را در استفاده ابزاری از زن از بین ببرد و ضامن سلامت روحی جامعه وحافظ رسیدن وی به کمال شود. در قرن نوزدهم با آغاز عصر نهضت که ارتباط جهان عرب با مغرب زمین بیشتر شد فرهنگغرب در کشورهای عربی مجال جلوه یافت و به تبع آن اندیشه آزادی زن نیز به دغدغه روشنفکران تبدیل شد. آنانکه از تمدنجز تقلیدی کورکورانه چیزی فرا نگرفته بودند علت رکود و عقب ماندگی شرق را حجاب زن مسلمان بیان کردند. در مقابلاین طیف گروه دیگری به دفاع از آزادی زن در چارچوب دین پرداختند.پژوهش حاضر قصد دارد به منظور آشنایی با دیدگاه های شاعران معاصر عرب درباره جایگاه و منزلت زن در اجتماع بارویکرد نقد تطبیقی به مطالعه اشعار برخی از شاعران مطرح در عرصه ادبیات بپردازد و اشتراکات و تفاوت های نگرشی آنان رادر این حوزه مشخص نماید. یافته های پژوهش نشان می دهد راه حل مصون نگهداشتن زن از گزند آسیب های اجتماعی از دیدشاعران که بخشی از طلای هداران فرهنگ جامعه اسلامی به شمار می روند انزوای زن نیست و این راه جز به رکود وعقب ماندگی شرق نمی انجامد بلکه زن می تواند با حفظ عفاف و برخورداری از سلاح علم و ایمان باعث رشد خود گردد وزیربنای جامعه ای سالم و مترقی را پی ریزی نماید.

شعر عربی، عصر نهضت، زن، تعلیم و تربیت، عفاف و حجاب