پیشگیری اجتماعی رشد مدار از بدحجابی و بی حجابی از منظر جرم شناسی

در جامعه ایران نظر به سابقه دینی، حجاب مساله ای جدید نیست، لکن با پیشرفت های تکنولوژیک و روی کارآمدن فضایمجازی این شکل اجتماعی شکل نوین و خطرناکی به خود گرفته است. در اجتماع کنونی، حجاب به عنوان الگویی خاص ازرفتار اجتماعی است که بیش از سایر الگوها در معرض ارزشیابی انتقادی قرار دارد، در سالهای اخیر با توجه به تبلیغاتدشمنان و کم کاری در مراکز علمی و حوزه های مطالعات مسایل اجتماعی، شاهد هنجارگریزی هایی در مقوله حجاب هستیمکه موجب جریحه دار شدن افکار عمومی و مبدل شدن آن به مساله اجتماعی خطیری شده است . از این رو، واکاوی اینموضوع در راستای یافتن راهکار مناسب در جهت مقابله با این پدیده نیازمند مطالعات جرم شناسی جدید است، به گونه ای کهموجب پیش بینی قوانین کیفری نو در این زمینه شده است؛ اما نظر به مشکلات بسیاری که فراروی برخورد مستقیم با اینپدیده وجود دارد، سیاست پیشگیری، آموزش و نهادینه سازی حجاب در سنین کودکی و نوجوانی مناسب ترین تدبیر سیاستجنایی است. پیشگیری رشدمدار از پدیده بدحجابی و بی حجابی که از اوان کودکی آغاز می شود موجد مصونیت ازهنجارگریزی های افراد در سنین بالاتر خواهد بود، زیرا بروز انحرافات و جرایم در افراد ریشه در نوع، میزان و نحوه آموزشو هنجارسازی در دوره های ابتدایی زندگی دارد. از اینرو این نوشتار درصدد است تا با ارایه راهکارهای جرم شناسانه دربرخورد با پدیده بدحجابی و بی حجابی سعی در گشایش زاویه ای نوین برای تحلیل این مساله داشته باشد.

Keywords:

پیشگیری رشدمدار , حجاب , آموزش , نهادی سازی