سیده لیلا تقوی سنگدهی - استادیار گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی، دانشگاه زنجان
لیلا کردی - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ فرهنگ و تمدن ملل اسلامی، دانشگاه زنجان
خسرو کمالی سروستانی - استادیار تاریخ فرهنگ و تمدن ملل اسلامی، دانشگاه زنجان

زن در دین مبین اسلام جایگاه ویژه ای دارد، تاکیدات قرآن و رسول اکرم ( ) نیز در راستای حفظ و کرامت انسانی زنبه عنوان بزرگ ترین کارخان ه انسان ساز که هم به لحاظ وجودی و هم به لحاظ تربیت و شکوفایی نسل اهمیت بسزایی دارد،می باشد. یکی از عوامل حفظ کرامت زن، داشتن حجاب و عفاف می باشد تا مانع نگاه و نحوه برخوردی گردد که در تضاد باشان انسانی او است. با توجه به اهمیت موضوع در تاریخ اسلام و دوره خلفای راشدین بحث عفاف و حجاب یکی از مسایلمورد توجه خلفا بوده است. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی در صدد بررسی تطبیقی سیره خلیفه دوم عمر و نیز امامعلی (ع) در مورد عفاف و حجاب می باشد. یافته های پژوهش بیانگر آن است که در سیره هر دو خلیفه در راستای عفاف وحجاب و حفظ کانون خانواده مسایلی مانند؛ آرایش نکردن زن در محیط بیرون از خانه، خارج نشدن از منزل به هنگامشب، جلوگیری از آواز خوانی زنان در خارج از خانه، داشتن پوشش و حجاب در جامعه، مقابله با بی عفتی ها، حفظ جایگاهزنان در خانه، جلوگیری از خشونت علیه زنان ، مجازات تعدی گران به حقوق بانوان، به ازدواج درآوردن زنان، جلوگیری ازمهریه بالا و... مورد تاکید قرار گرفته است، البته به صورت جزیی تفاوت هایی در سیره عمر و امام علی در باب عفاف وحجاب وجود دارد.

زنان، عفاف و حجاب، عمر، امام علی (ع)