بررسی و ارزیابی ارتباط میان گرایش به حجاب و احساس امنیت فردی و اجتماعی جوانان (مورد مطالعه: زنان جوان شهر قم)

پوشش و حجاب، به عنوان یکی از ارکان اصلی نظام ارزشی جامعه ما و به مثابه کنشی اجتماعی و رسانه ای ارتباطی، ازیک سو تحت تاثیر ساختارهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است و از سوی دیگر به نوبه خود بر بسیاری ازسازه های اجتماعی، نظیر احساس امنیت فردی و اجتماعی موثر بوده و مصونیتی را برای کنشگران اجتماعی به همراه می آورد.هدف از این پژوهش، بررسی و ارزیابی ارتباط میان گرایش به حجاب و احساس امنیت فردی و اجتماعی جوانان (موردمطالعه زنان جوان شهر قم) می باشد. به منظور بررسی این مسیله، از روش پیمایش و تکنیک پرسشنامه استفاده شده است.جامعه آماری دربرگیرنده همه زنان جوان شهر قم می باشند که به روش نمونه گیری کوکران، 383 نفر از آنان به عنوان نمونهانتخاب شدند. پاسخگویان به روش نمونه گیری سهمیه ای برگزیده شده و اعتبار و پایایی مقیاس های به کار گرفته شده موردتایید قرار گرفت. توصیف داده ها به وسیله نرم افزار SPSS نشان دادند که گرایش افراد مورد بررسی به حجاب و میزان احساس امنیت فردی و اجتماعی آنها در سطح بالایی می باشد. در بعد تحلیلی، یافته ها حاکی از این بودند که رابطه ای معنادار و مثبتمیان گرایش به حجاب و احساس امنیت فردی و اجتماعی وجود دارد. به عبارتی، به هراندازه که گرایش زنان به حجاب بیشترشود، بر میزان احساس امنیت فردی و اجتماعی آنها افزوده می گردد؛ بدین ترتیب امنیت فردی و اجتماعی زنان در جامعه خودمتاثر از نوع پوشش و حجاب آنها می باشد و حجاب و پوشش، نوعی مصونیت فردی و اجتماعی را برای کنشگری درصحنهاجتماعی فراهم می کند.

Keywords:

گرایش به حجاب , احساس امنیت فردی , احساس امنیت اجتماعی , زنان جوان شهر قم