الهام شریعتی - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا (ع)

حجاب به منزله نمود یک باور و از مصادیق عفت شمرده می شود. کمرنگ شدن و یا فقدان این باور زمینه ایجاد بدحجابی رابه عنوان یک رفتار ضد ارزشی به وجود می آورد. پس از انقلاب اسلامی ایران دغدغه جامعه و متولیان فرهنگ نسبت به مقابلهبا مظاهر فحشا و بی عفتی گاه به صورت واکنش های خودجوش مردمی و گاه در قالب تصویب مقررات کیفری نمود و بروزیافته لیکن اثر عملی مشهودی در پی نداشته است. به نظر می رسد یکی از دلایل عدم دستیابی به نتیجه مطلوب آن است کهعلل، زمینه و عوامل بدحجابی و راهکار متناسب با هر یک به تفکیک مورد بررسی و دقت نظر قرار نگرفته لذا ضرورت دارداز این منظر به موضوع نگریسته شود. هدف از این مقاله که با روش توصیفی تحلیلی انجام گر فته تبیین عوامل درونی وبیرونی موثر بر بدحجابی و راهکار مقابله با هر عامل است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که مقابله با برخی عوامل درونینظیر خودنمایی، برتری جویی، عدم اعتماد به نفس، مد گرایی، عدم آگاهی نسبت به تبعات منفی بدحجابی و یا عدم تربیتدینی راهکارهایی همچون ارتقاء سطح خودباوری و عزتمندی، افزایش سطح بینش و اطلاعات افراد، ارزشمند جلوه دادنرفتار عفیفانه و معرفی الگوهای تاثیرگذار محجبه است؛ همچنین مقابله با برخی عوامل بیرونی نظیر فساد برنامه ریزی شده،مخالفت با نظام سیاسی، تهاجم فرهنگی و بی تفاوتی مردان خانواده نظیر پدر، برادر، شوهر و ... نسبت به نوع پوشش زن هاروش هایی مانند برخورد قانونی، روشنگری جامعه، معرفی اهداف دشمن و تقویت غیرت در مردان را می طلبد.

بدحجابی، عوامل موثر، روش های مقابله