عفاف و حجاب از دیدگاه قرآن و روایات

قرآن کریم تمایل به پوشیده بودن را از امور فطری و درونی انسان می داند، که از آغاز خلقت آدم و حوا در نهاد انسان به ودیعهگذاشته شده است. کرامت انسانی زن، در سایه عفاف او تامین می شود. عفت، حالتى از حالتهاى نفس است که با وجود آن،شهوت نمىتواند بر نفس غلبه کند. قرآن به چند رفتار عفیفانه، از جمله رعایت عفت در گفتار، نگاه شهوت، پوشش و عفت درکردار به ویژه در زنان اشاره می کند و تاکید می فرماید: صحبت کردن زنان با نامحرم باید عفیفانه و به دور از نرمش و نازککردن صدا باشد و از هرگونه سخنان غیرضروری پرهیز شود. حجاب نیز یکی از احکام دینی است که برای حفظ و پاکدامنی زنو نیز حفظ جامعه از آلودگی های اخلاقی تشریع شده است. خداوند در قرآن به پیامبر اسلام (ص) خطاب میکند که به مردانو زنان باایمان فرمان دهد تا برای پاسداشت پاکی ها و فضایل و رسیدن به کمال، نگاههای خویش را از نامحرم فروکاهند ودامان خویش را بپوشانند. روایات منقول از معصومان(ع) در تفسیر آیات حجاب و همچنین شان نزول این آیات نیز موید ومکمل همین معناست. این مقاله برآن بود تا با نگاهی تحلیلی، اهمیت مسیله حجاب و عفاف را در قرآن و روایات معصومینبیان و روشن کند که زنان با الگوگیری ازقرآن و معصومین، در رعایت حجاب و عفاف و پوشش کامل و داشتن رفتاری به دور ازخودآرایی و خودنمایی، میتوانند آرامش و آسایش و امنیت خود، خانواده و جامعه را به ارمغان بیاورند و از گسیختگی بنیانخانواده جلوگیری کنند و مانع بسیاری از فتنه ها شوند که ریشه در عدم رعایت و حفظ حریم عفاف دارد.

Keywords:

عفاف , حجاب , قرآن , روایات