نسبت سنجی اخلاق با عفاف و حجاب

نسبت سنجی اخلاق با تکالیف و حقوق یکی از ره آوردهای نوین دانش های نوپیدایی چون فلسفه فقه است، که دانشی میانرشته ای است و تلاش دارد تا ضمن تبیین هستی شناسانه فقه موجود و وضع موجود دانش فقه به آسیب شناسی آن از یک سوو تنقیح و تصحیح مبانی و متدها و اهداف آن از سوی دیگر کمک کند. یکی از بحث های مرتبط می تواند نسبت سنجی اخلاقبا دو مقوله عفاف و حجاب باشد. یکسان انگاری عفاف و حجاب در نگاه سنتی و رایج و به تبع آن در فقه موجود یکی ازخطاهای استراتژیکی است که گاه در تدوین قوانین یا آیین نامه های ناظر به قوانین بالادستی رخ میدهد که احتمال داردناکارآمدی پارهای از قوانین از جمله به این بی دقتی ها گره خورده باشد. نگارنده، معتقد است گرچه اصل دوگانه انگاری عفاف وحجاب که محصول فاصله فقه و اخلاق است از اساس قابل نقد است، اما در دستگاه معرفتی موجود نمی توان سخن از یکسانانگاری این دو مقوله-عفاف و حجاب - گفت. گمان نویسنده بر آن است که در وضع موجود و با فرض پذیرش تفکیک دوگانهعفاف از حجاب؛ اخلاق ارتباط وثیقی با عفاف دارد، اما ارتباطی بایدی با مقوله حجاب ندارد و لذا از حجاب نمی توان انتظارتولید اخلاق داشت. به عبارت دیگر در اینجا با دو خطای مهم مواجهه هستیم: خطای اول تفکیک حجاب و عفاف که اتفاقافتاده و خطای دوم انتظار تحقق اخلاق از هر دو مقوله عفاف و حجاب است.

Keywords:

اخلاق , فقه , نسبت فقه و اخلاق , عفاف , حجاب