زهرا حقیری - مدرس حوزه ریحانه النبی (س) ملارد
رقیه رضاپور - کارشناسی ادبیات اسلامی، طلبه حوزه ریحانه النبی (س) ملارد

موضوع مقاله حاضر عفاف، حجاب و حقوق بشر است. در سال 1948، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، بیانیه ای با عنوان اعلامیه جهانی حقوق بشر تصویب کرد. در ماده 18 این اعلامیه، ذکر شده است هر کس حق دارد که از آزادی فکر، وجدان و مذهب بهرهمند شود. این حق متضمن آزادی تغییر مذهب یا عقیده و ایمان است و... آزادی در تغییر مذهب، متعاقبا آزادیدر اجرا یا عدم اجرای الزامات مذهب توسط شخص در کشور را شامل میشود. با توجه به گسترش روزافزون مصادیق سبکزندگی غربی در کشور از طریق رسانهها و به صورت مطلوب درآمدن آن در بین برخی جوانان ناآگاه، غرب درصدد است ایرانیانرا نیز در مطالبه ماده 18 اعلامیه جهانی حقوق بشر با خود همراه و دین گریزی را میان جوانان ترویج کند. کمپین هایی مانند آزادی های یواشکی که نمونه هایی از نقض قانون حجاب است و از طرف دشمنان جمهوری اسلامی ایران هدایت می شود، مصداق هایی از تهاجم فرهنگ غرب بین جوانان است. وقتی مخاطب از لحاظ فطری و عقلی نسبت به عفاف و حجابتوجیه شود، دیگر هیچ مقاوتی در پذیرش دستورات الهی نمی کند. بنابراین، بهترین مبنای تبلیغ و امر به معروف در زمینهحجاب استفاده از فطرت آدمی برای پذیرش الزامات دین اسلام است. این مقاله در صدد است با تبیین عقلی و فطری حقوقبشر و حقوق شهروندی از نگاه اسلام و ارتباط آن با حجاب و عفاف، زمینه های پذیرش قوانین اسلام را فراهم کند. این رویه میتواند بهترین روش تبلیغ حجاب در سطح جامعه باشد. در این پژوهش از روش کتابخانه ای استفاده شد. با اجرایی شدن اینروش تبلیغی-توجیهی عفاف و حجاب، از پشتوانه عقلی بهره مند خواهد بود و مخاطب را در مواجهه با تبلیغات مخرب غرب،واکسینه خواهد کرد.

حقوق بشر، حقوق شهروندی، دین اسلام، حجاب و عفاف