جرم انگاری پوشش نامتعارف در پرتوی اصل فایده گرایی (مطالعه موردی قوانین جمهوری اسلامی ایران)

جرم انگاری فرایندی است که در آن پارهای از رفتارهای انسانها در جامعه، از سوی حکومت با محدودیت و ممنوعیت مواجهمی شود. اما مبنای چنین فرایندی چیست و حکومت ها بر اساس کدام توجیه نظری به محدودسازی و ممنوع سازی انسان اقداممی کنند یکی از پاسخ های پذیرفته شده به این سوال، اصل فایده گرایی سودمندی بیشتر است. در واقع دولتمردان باهدفکسب سود بیشتر و کاهش ضرر به جرم انگاری اقدام می کنند. پوشش نامتعارف نیز یکی از رفتارهایی است که در کشور ما بااین چالش نظری در جرم انگاری مواجه است. در این پژوهش، جرم انگاری این رفتار بر اساس اصل فایدهگرایی، با محوریت روشارایه شده توسط جاناتان شنشک و آثار عینی جرم انگاری آن بر اساس تجربه موجود، تجزیه وتحلیل می شود و با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، فقدان ضرورت جرمانگاری پوشش نامتعارف تبیین شد. البته تجربه قوانین متعدد و پراکنده پس ازانقلاب و عدم اجرای آن قوانین، بیان کننده آن است که نظام تقنینی جمهوری اسلامی ایران هیچ گرایشی به اصل فایده گرایی درجرم انگاری استفاده از پوشش نامتعارف نداشته است.

Keywords:

پوشش نامتعارف , حجاب , جرم انگاری , فایده گرایی