عفاف حجاب و زیبایی

حجاب، به عنوان یک امر فطری دینی، یکی از نمادهای بارز جوامع اسلامی است، از اینرو در طی تاریخ سالیان متمادی موردتوجه قرار گرفته و به صورت های مختلف تعریف شده است. لکن قدر مشترکی از تعاریف آن به دست می آید و آن پوشیدگیبرهنگی ها و زینت هاست به گونه ایی که موجب تقویت عفت و جلوگیری از جلب توجه شود. هر چند این پوشیدگی دارای ثمراتفراوانی برای جوامع و خانواده ها است، لکن موجب توهم منافات حس زیبایی دوستی در انسانها و پوشش زینت ها می شود. واین تفکر را ایجاد می کند که ممکن است این پوشیدگی در ابراز وجود شخص در عرصه های مختلف مشکلاتی چون زشت جلوهکردن، مورد توجه قرارنگرفتن در جامعه، تاخیر ازدواج با حجاب و موارد دیگر ایجاد کند. ایجاد چنین سوالی برخاسته از نگاهتک بعدی به مساله حجاب و تلقی پوشیدگی در همه زمانها و مکان هاست. در این مقاله که به روش توصیفی – تحلیلی نوشتهشده است به رفع منافی بین زیبایی و حجاب پرداخته شده و پس از بیان این که اسلام طرفدار پوشیدگی به صورت مطلقنیست و آن را محدود به چهارچوب ها و جایگاه های خاصی کرده است، بیان میدارد که می توان جامعه ای از زنان با حجاب وموفق در عرصه های مختلف اجتماعی بدون مشکل ذکر شده است.

Keywords:

حجاب , زیبایی , جامعه , پوشش