اضافه کردن کوآنزیم Q10 به محیط بلوغ، از طریق بهبود عملکرد میتوکندریایى، شایستگى تکوینى تخمک گوسفند را ارتقا میدهد

دست ورزى آزمایشگاهى گامت و جنینها و همچنین سن بالاى مادر مىتواند تعادل بین ظرفیت آنتى اکسیدانى و رادیکالهاى آزاد را به نفع استرس اکسیداتیو جابجا کند. افزایش استرس اکسیداتیو مىتواند باعث کاهش تولید انرژى و نقص در جدایى کروموزومها گردد و از این طریق تکوین رویان را به مخاطره بیاندازد. اضافه کردن کوآنزیم (CoQ10) Q10 به محیط مىتواند باعث ایجاد تعادل در تولید انرژى و کاهش استرس اکسیداتیو گردد. هدف از این مطالعه ارزیابى اثر اضافه کردن CoQ10 به محیط بلوغ تخمک گوسفند بر تکوین رویانهاى حاصله بوده و همچنین آزمایش اثر این ماده بر سطوح گونه هاى فعال اکسیژن (ROS) و گلوتاتیون (GSH) داخل سلولى، فعالیت میتوکندریایى، تشکیل دوک تقسیم و بیان برخى ژنهاى مرتبط با آپوپتوز و فاکتورهاى رشد مختص به تخمک در تخمک و سلولهاى کومولوس. در هر تکرار آزمایش، حداقل مقدار 100 کمپلکس تخمک-کومولوس (COCs) براى هر گروه آزمایشى در معرض غلظتهاى 0 تا 50 میکرومولار CoQ10 بالغ شدند. براى هرآزمایش حداقل 3 تکرار و حداکثر 5 تکرار انجام پذیرفت. نتایج ما نشان داد که نرخ تکوین رویانها تا مرحله بلاستوسیت و شکوفایى (Hatching) به طور معنى دارى در غلظت 30 میکرومولار CoQ10 افزایش مىیابد. اضافه کردن 30 میکرومولار کوآنزیم Q10 به محیط بلوغ تخمک باعث بهبود پراکندگى میتوکندرىها و همچنین افزایش پتانسیل غشا آنها در مقایسه با گروه کنترل شد. به علاوه، نتایج ما نشان داد که سطوح داخل سلولى ROS و GSH در گروه 30 میکرومولار CoQ10 در مقایسه با گروه کنترل کاهش مىیابد. علاوه بر این، درصد تخمکهاى داراى دوک تقسیم نامنظم، متعاقب درمان با CoQ10 کاهش یافت. در نهایت، میزان بیان نسبى ژنهاى CASPASE3 و BAX در تخمک و سلولهاى کومولوس، متعاقب درمان با کوآنزیم Q10 به طور معنى دارى نسبت به گروه کنترل کاهش یافت؛ درحالیکه میزان بیان نسبى GDF9 به طور معنى دارى در سلولهاى کومولوس گروه درمان شده با CoQ10 افزایش یافت. در نتیجه اضافه کردن CoQ10 به محیط بلوغ باعث بهبود کیفیت COCها و بهبود شایستگى تکوینى آنها مى شود.

Keywords:

کوآنزیم Q10 , بلوغ آزمایشگاهى , استرس اکسیداتیو , شایستگى تکوینى , گوسفند