اسماعیل امانی فیروزآباد - دانشجوی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
یونس انزابی - استادیار گروه پاتوبیولوژی،دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران
مهدی مجیدپور - دانشجوی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
امیر گنج خانلو - دانشجوی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

لپتوسپیروز یک بیماری مشترک بین انسان وحیوانات با انتشار جهانی است که منبع اصلی آن جوندگان و حیوانات وحشی می باشند که لپتوسپیرا را در ادرار خود دفع می کنند. این بیماری در همه ی حیوانات اهلی وانسان اتفاق افتاده و موجب تب، هموگلوبینوری، زردی، سقط جنین، ورم پستان، کاهش تولید شیر، اختلالات تولید مثلی ومرگ می گردد. روش کار: در طى این مطالعه در تابستان سال1396 از 180 راس اسب در شهرستان تالش برای تعیین شیوع سرمی عفونت لپتوسپیرا نمونه خون از ورید وداج اخذ شد. سرمها در ابتدا بارقت 100:1 با استفاده از 7 سرووار زنده لپتوسپیرا اینتروگانس شامل پومونا، کنیکولا، هارجو، بالوم، ایکتروهموراژیه، اتومنالیس وگریپوتایفوزا با آزمایش میکروآگلوتیناسیون (MAT) مورد بررسی قرارگرفتند. میزان شیوع سرمی عفونت لپتوسپیرایی در بین اسب ها 33/38 ٪ بود. 35٪ از اسب های نر و 45٪ از اسب های ماده از لحاظ سرولوژیکی مثبت بودند و اختلاف معنی داری بین آلودگی سرولوژیک اسبهای نر و ماده وجود داشت؛ و همچنین ارتباط معنی داری بین سن و وقوع عفونت لپتوسپیرایى مشاهده شد(> P05/0). درحالی که ارتباط معنی داری بین نژاد اسبها با وقوع عفونت لپتوسپیرا وجود نداشت. بیشترین میزان آلودگی اسبها متعلق به سرووار گریپوتایفوزا 50٪ بود و در رده هاى بعدی تیپ هاى ایکترهموراژیه %20 و کنیکولا %67/16 وپومونا %33/13 بود. بحث و نتیجه گیرى: نتایج این مطالعه موید این مطلب است که اکثریت عفونتهای لپتوسپیرایی نهفته و بدون علایم بالینی هستندو حضورآنتی بادی ها در غیاب وجود عفونت دلالت بر وجود ارگانیسم دراین حیوانات دارد.

لپتوسپیرا، اسب، شهرستان تالش