مطالعه آسیب شناسى وقوع و میزان شیوع نسبى الگوهاى هیستوپاتولوژى ضایعات کبدى شتریک کوهانه Camelus) (deromedarius ، سمنان

در تحقیق پیش رو که در طول یک دوره نحر شتر و در پاییز وزمستان سال 1395 و در کشتارگاه سمنان به اجرا در آمد، طى 28 روز بازرسى متناوب از مجموع 254 نفر شتر یک کوهانه (deromedarius Camelus) نحر شده100 نفر شتر بطور راندوم انتخاب و جهت وجود ضایعات ماکروسکپى ریوى تحت بازرسى هاى روتین پس از کشتار قرار گرفتند. از این تعداد در مجموع 40 لاشه، واجد یک یا چند ضایعه ماکروسکپى بودند. از موارد مثبت با لزیون هاى ماکروسکپى، ابتدا فتوماکروگراف هاى ضرورى تهیه و سپس نمونه بافت کبدى در ابعاد مناسب اخذ، در فرمالین بافر 10 ٪ تثبیت، و سپس تحت روش هاى روتین هیستوتکنیک، بلوک هاى پارافینى تهیه گردید. در نهایت مقاطع 5 میکرونى آماده و به روش E&H رنگ آمیزى شدند. در مطالعه مقاطع رنگ آمیزى شده عمده ترین لزیون هاى مشاهده شده در کبد شترهاى نحر شده عبارت بودند از: کیست هیداتیک (65٪ )، سیروز کبدى (10٪ )، لیپیدوزیس (5/12 ٪ )، آبسه هاى کبدى (4/0٪ )، تجمع گلیکوژن (5/2 ٪)، لیپوفوشین (5/17٪)، کیست هاى کلسیفه (5/2٪)، کلانژیت (8/2٪ ) و کلانژیوهپاتیت (5٪ ). مطالعه حاضر نشان داد که بیمارى ها و لزیون هاى کبدى در شتر یک مسیله مهم بوده که مى تواند اثر منفى بر صنعت پرورش شتر در شهرستان سمنان داشته، و بلحاظ انتقال بیمارى هاى زنوتیک فاکتورى خطر آفرین براى مصرف کنندگان فراورده هاى این حیوان در این شهرستان بشمار مى آید.

Keywords:

شتر , کبد , لزیون و کشتارگاه