گزارش وقوع استروپتوکوزیس در یک مزرعه پرورش قزل آلا رنگین کمان در منطقه هراز استان مازندران

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 477

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IVSC12_126

تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1397

Abstract:

استرپتوکوکوزیس بیمارى سپتىسمى دهنده عفونى باکتریایى حاد تا مزمن قابل برگشتى است که موجب خسارات بسیار بالایى در ایران و جهان مىشود. این بیمارى در ایران بعنوان یک بیمارى مهم در قزل آلا رنگین کمان محسوب و در بیشتر استانها نیز شایع است. درواقع این بیمارى مجموعه اى از بیمارىهاى مشابه اما با عوامل باکتریایى متفاوت محسوب مىشود. علایم بیمارى گسترده و علایمى چون از دست دادن تعادل، بىحالى، تیرگى پوست، بیرونزدگى چشم یا فرو رفتگى آنها، کدورت قرنیه، خونریزى داخلى یا اطراف چشمها، سرپوش آبششى، قاعده باله هاى شکمى و مخرجى، بالاى سر یا جاهاى دیگر بدن و... را مىتوان دید. روشکار: متعاقب مشاهده تلفات 56 درصدى به همراه تیرگى رنگ و اگزوفتالمى دوطرفه شدید در یک واحد پرورش ماهى قزل آلا در منطقه هراز در استان مازندران در فصل تابستان و گرم شدن هوا، نمونهگیرى از آب، چشم و کلیه چند ماهى داراى علایم انجام گرفت و به منظور کشت و آزمایش آنتى بیوگرام و اندازهگیرى فاکتورهاى کیفى آب به آزمایشگاه ارسال گردید. بحث ونتیجه گیرى: نتایج آزمایشات آب حاکى از بالا بودن میزان نیترات آب بود که اقدامات لازم براى اصلاح شرایط آبى انجام پذیرفت. بر اساس تست آنتى بیوگرام درمان آنتى بیوتیکى با آنروفلوکساسین به میزان 250میلیگرم /کیلوگرم به صورت خوراکى در یک دوره 11 روزه انجام پذیرفت. این بیمارى بسیارى از گونه هاى وحشى و پرورشى آب شور و شیرین را درگیر و در ایران بعنوان یک بیمارى مهم در قزل آلا رنگین کمان مطرح است. شاید بتوان مهمترین راه انتقال بیمارى را حمل ظروف حاوى ماهى صید شده به مراکز یا حمل ونقل بچه ماهى و مولدین از مزارع آلوده به دیگر مزارع دانست لذا مىتوان از ظروف یکبارمصرف و بازیافت پذیر استفاده نمود. با توجه به مقاومت محیطى و آنتى بیوتیکى باکترى، انجام اقدامات کنترلى نظیر قرنطینه ماهیان جدید و واکسینایون و استفاده از مواد تقویتکننده سیستم ایمنى نظیر پروبیوتیکها و عصاره سرخارگل توصیه مىشود.

Authors

سیدمحمد حسینی

ایران گروه پاتوبیولوژی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران

علیرضا نصیری

باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل،ایران.

سیدمحمدصادق موسوی کیاسری

باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل،ایران.